Rebusowy zawrót głowy

         Rebusy kto ich nie zna. Łamigłówki , które składają się z odpowiednio ułożonych rysunków, napisów i znaków. Ich rozwiązanie polega na odczytaniu zaszyfrowanych haseł. Co dzieci zyskują poprzez rozwiązywanie rebusów ? - A jest tego troszkę :) 

- doskonalą analizę i syntezę wzrokową i słuchową

- uczą czytania ze zrozumieniem

- aktywizują myślenie

- wzbogacają słownik dziecka

- ćwiczą pamięć, uwagę i spostrzegawczość

     

         I można by tak wyliczać. Rebusy sprawdzą się również w terapii logopedycznej. Dzisiejszy zestaw możemy wykorzystać w utrwalaniu szeregu szumiącego. Rebusy można pobrać tutaj. Pod rebusem znajduje się miejsce na podanie rozwiązania, dzięki temu dziecko może, również ćwiczyć pisownię.

       Zestaw ten  możemy również wykorzystać w terapii jako przerywnik. Wykonujemy z dzieckiem dane ćwiczenie po czym pokazujemy mu kilka rebusów. Ja w tym celu  wycięłam je  i przykleiła na kolorowy karton, aby były bardziej atrakcyjne dla dziecka. A wygląda to tak :

:)

Kość do gry inaczej...

          Kość do gry to prawdopodobnie najstarsze narzędzie służące do gry znane człowiekowi. Została wynaleziona podobno już w czasach średniowiecza. Obecnie ma zastosowanie w wielu rozmaitych grach planszowych i hazardowych. 

        Kość do gry możemy również wykorzystać jako pomoc w terapii logopedycznej, na przykład w utrwalaniu zaburzonej głoski w wyrazie. A jak, zaraz wszystko się wyjaśni…

        Moja wersja kości wygląda tak. Nie jest trudna do zrobienia.

        Do każdej ściany została przyklejona  folia, dzięki czemu możemy za nią włożyć potrzebny nam materiał wyrazowy lub obrazkowy do utrwalenia zaburzonej głoski. Dzięki kieszonkom,  kostka może być wykorzystywana wielokrotnie w przeróżnych kombinacjach. 

                           A to przykłady zastosowania:  

Zabawa dla dzieci nieczytających

        Do kieszonek wkładamy obrazki pasujące do utrwalania danej głoski w wyrazie ( możemy je powycinać z różnych czasopism lub ściągnąć z Internetu i wydrukować – opcji jest wiele) . A o to przykładowy zestaw  na głoskę ,, sz’’ w nagłosie.

         Dziecko rzuca kostką i jego zadaniem jest mówienie co znajduje się na polu  wyrzuconym przez niego- banalne . Zabawę można przenieść na dywan, co wprowadzi małe urozmaicenie w terapii.

Zabawa dla dzieci czytających

        Troszkę rywalizacji nikomu nie zaszkodzi. W tej zabawie może brać udział dowolna liczba dzieci. Każde z dzieci otrzymuje tabelę, która zawiera w wierszach wyrazy ( tutaj również dobieramy zestaw potrzebnych nam wyrazów ), natomiast w kolumnach jest zaznaczona ilość rzutów. Tabela wygląda następująco :

 Na małych kartonikach drukujemy te same wyrazy, które umieściliśmy w tabeli.

       Kartoniki chowamy do kieszonek kości. Zabawa wygląda następująco. Każde dziecko ma przed sobą tabelę. Dziecko rzuca kostką i wyraźnie czyta wyrzucony wyraz i zaznacza krzyżykiem na swojej tabeli przy pierwszym rzucie. To samo robi kolejne dziecko. Każdy gracz ma 10 rzutów. Wygrywa osoba, która wyrzuciła jeden wyraz jak najwięcej razy.

Miłej zabawy :)

Percepcja wzrokowa

              
       Dzisiaj coś na temat percepcji wzrokowej. Odpowiedni poziom rozwoju percepcji wzrokowej warunkuje sukcesy lub niepowodzenia szkolne dziecka. Jest ona koniecznym i niezbędnym elementem w procesie nabywania przez dziecko umiejetności czytania i pisania. Percepcję wzrokową należy stymulować u wszystkich dzieci. Dziecko obcujące  wzrokowo z obrazkami słów słyszalnych nawet bez znajomości liter, nie umiejące czytać, uczy się rozpoznawać i różnicować każdą literę z osobna bądź w określonych sekwencjach wyrazowych. Poprzez spostrzeganie dziecko zauważa różnice w wyglądzie poszczególnych liter i wyrazów. Dlatego warto od najmłodszych lat pracować z dzieckiem. Zabawy należy oczywiście dopasować do wieku dziecka i jego możliwości psychofizycznych. Ja teraz przedstawię kilka pomysłów na ćwiczenie percepcji wzrokowej. 
Wiec zaczynamy......

1. Nakładanie na siebie takich samych obrazków.


Układamy przed dzieckiem obrazki o dowolnej tematyce.

Dajemy dziecku drugi komplet takich samych obrazków.

Jego zadaniem jest nałożenie na siebie takich samych obrazków.

Ciekawym wariantem tej zabawy i dość szybkim w wykonaniu może być wycięcie z gazety różnych figur geometrycznym. Zadaniem dziecka nałożenie na siebie takich samych kształtów.


2. Układanie sekwencji z zakrętek.


Z zakrętek różnego rodzaju, różniących się wielkością i kolorem układamy przed dzieckiem wymyśloną przez nas sekwencję.

Zadaniem dziecka jest ją ułożyć w takiej samej kolejności jak powyżej.

3.Łączenie w pary małych i dużych liter.


Zabawa dla dzieci, które miały już styczność z literami. Układamy przed dzieckiem litery w rozsypce.

Zadaniem dziecka jest połączyć w pary duże litery z małymi.

Dzięki tej zabawie dziecko utrwala zapamiętywanie kształtów liter zarówno drukowanych, pisanych dużych i małych.



4. Nakładanie karteczek na rozpoznane wyrazy.


Kładziemy przed dzieckiem kartkę z wydrukowanymi wyrazami możemy to zrobić w postaci tabeli. 

Dajemy dziecku te same wyrazy, każdy na osobnej karteczce.

Zadaniem dziecka jest nałożenie na siebie takich samych wyrazów.

5. Domino wyrazowe


Kartoniki domina podzielone są na dwa pola. Na każdym polu znajdują się wyrazy, które mają swoje odpowiedniki na kolejnych polach.

PRZYKŁADY PAR:


kalka-kratka
kalka-pasek
półka-kawa
kalka-piasek
kawa-pisak
klatka-pisak
piasek-półka
piasek-kalka
kratka-kalka
piłka-kalka
piesek-kawa
pisak-piasek
piasek-kawa
ława-piesek
ława-półka
pisak-piesek
kalka-ława
ława-kawa
klatka-piesek
kratka-ława
piasek-klatka
kawa-kratka
kawa-piłka
piesek-kalka
pasek-klatka


Gra polega na dobieraniu do pary jednakowych wyrazów przez dokładanie odpowiednich kostek domina do siebie. 

:)

Gra od słowa do słowa (sz-s )

     Dzisiaj pokażę jak zrobić grę planszową, którą można wykorzystać w terapii dzieci sepleniących. Grę wykorzystujemy na etapie różnicowania nowo wyuczonego dźwięku (SZ) z dźwiękiem go zastępującym (S).Dziecko musi zapamiętać układ aparatu mowy ( położenie języka, układ warg )do artykułowania  poszczególnych głosek. Głoska s jest głoską przedniojęzykowo-przyzębową ( czubek języka podczas artykulacji dotyka zębów, wargi rozsunięte)  natomiast głoska sz jest głoską  przedniojęzykowo-przydziąsłową( czubek języka podczas artukulacji dotyka dziąseł, wargi wysunięte do przodu).W artukulacji tych głosek jest niewielka różnica  między ułożeniem artykulatorów. Aby dziecko prawidłowo wymawiało głoskę sz konieczna jest pionizacją języka.

           O TO KILKA  SMACZNYCH ĆWICZEN NA        PIONIZACJĘ JĘZYKA :

1. Przyklejamy dziecku opłatek  na podniebienie i jego zadaniem jest odklejenie go za pomocą języka.

2. Smarujemy dziecku podniebienie np. nutellą i zadaniem jego jest zlizanie całej nutelli z podniebienia. 

3. Kładziemy dziecku na język lentynkę ono podnosi go do góry, przyciska do podniebienia i ssie go.

Gdy dziecko ma opanowaną głoskę sz musimy wprowadzić takie ćwiczenia, które będą ją różnicować z głoską zastępowaną w tym przypadku głoską s.

ZACZYNAMY......

                                POTRZEBNE SKŁADNIKI:

1. Teczka papierowa

2. Blok techniczny

3. Obrazki ( zawierające w swej nazwie głoski s i sz)

4. Klej

Pierwszym krokiem będzie przygotowanie bazy pod naszą grę . W tym celu wykorzystujemy teczkę papierową. Przyklejamy do niej  kartki papieru technicznego w ten sposób jak poniżej.

Kolej na przyklejanie obrazków. Przyklejamy je jeden za drugim z niewielkimi odstępami między nimi. Między odstępami rysujemy strzałki sugerujące kierunek poruszania się po planszy. Nie przyklejamy obrazków na przemian z danymi głoskami ponieważ dziecko może zauważyć zależność naprzemienności.  Więc należy je wymieszać .O to mój zestaw :

sz

1. muszle

2. pasztet

3. koszulka

4. szyszka

5. szyja

6. krzesło

7. płaszcz

8. szafa

9. szynka

10. koszyk

s

1.sarenka

2. statek

3. pies

4. ser

5. truskawka

6. serce

7. sukienka

8. sanki

9. skakanka

10. smok

11. ciasto

12. spódnica

13. nos

14. las

Po przyklejeniu obrazków zaznaczamy oczywiście START i META. A tak wygląda skączona gra - banalnie prosta  w wykonaniu.

W grze biorą udział dwie osoby. Potrzebujemy kostki do gry i 2 pionki. Każdy z graczy rzuca kostką i przesuwa się o tyle pól ile wyrzucił. Cała zabawa polega na tym , że dziecko mówi na głos na czym stanęło. Dzięki temu utrwala wymawianie i różnicowanie głosek s i sz.  

                                                   MIŁEJ ZABAWY :)

Statki ortograficzne

     Dzisiaj przedstawię wam zabawę w statki ortograficzne na tradycyjnej planszy do statków. Na wolontariacie prowadzę zajęcia z dziewczynką, która ma problemy z ortografią jak i również z pamięcią. Uważam,  jest to całkiem przydatna pomoc. Moim zdaniem nauka ortografii poprzez zabawę jest bardziej efektywniejsza niż przez pisanie tradycyjnych dyktand. Dzięki tej grze dziecko ćwiczy  analizę i syntezę wzrokową i słuchową, koordynację słuchowo-wzrokowo-ruchową, orientacje przestrzenną a przede wszystkim prawidłową pisownię ortograficzną.

Więc zaczynamy.....

REGUŁY GRY

W grze biorą udział dwie osoby. Każdy z graczy otrzymuje dwie plansze do statków.

W mojej wersji gry każdy statek będzie nosił nazwę z pewna trudnością ortograficzną. Każdy z graczy dostaje losowo kartoniki z wyrazami dwu- i trzy- sylabowymi. Ja założyłam, że dla każdego będzie po 5 wyrazów dwusylabowych i 4 wyrazy trzysylabowe. To oczywiście można zmieniać jednak moim zdaniem ta ilość w zupełności wystarczy do tradycyjnej planszy.

Gdy już każdy wylosuje kartoniki z nazwami należy je przepisać na plansze do gry. Jedna sylaba odpowiada jednemu okienku. I w ten sposób powstaną nam statki dwumasztowce i trzymasztowce. I jeszcze zapomniałam dodać , że każdy z graczy ma inne nazwy statków. 

Po naniesieniu nazw zaczynamy grę.

Zadaniem jest zatopienie statków przeciwnika tak jak w tradycyjnej grze. W momencie nie trafienia stawiamy krzyżyk na planszy przeciwnika, żebyśmy nie strzelali po raz kolejny w to samo pole. Jednak gdy uda nam się trafić w część statku, przeciwnik podaje nam ustrzeloną sylabę i przepisujemy ją na plansze na której zaznaczamy statki przeciwnika. W momencie trafienia na sylabę z trudnością ortograficzną ( w moim zestawie są to wyrazy z ,,Ż’’ i ,, RZ’’ )   w miejscu tej trudności rysujemy czerwonym kolorem kółeczko i czekamy do momentu gdy zatopimy cały masztowiec. 

Gdy nam  się to już uda, wiemy jaki to wyraz i wtedy podejmujemy decyzje jakie należy wstawić tam ż lub rz. Gdy dziecko ma problem z danym wyrazem należy sięgnąć do słownika ortograficznego, aby upewnić się jak jest poprawnie zapisywany dany wyraz. Taką grę można przygotować na wiele sposobów to już zależy od potrzeb i problemów ortograficznych z jakimi dziecko ma do czynienia. Planszę można powiększyć lub pomniejszyć zmienić układ statków itp. Gra jest bardzo prosta do przygotowania i na pewno, któremuś dziecku przypadnie do gustu.

Mój zestaw wyrazów ( muszą być one z jedną trudnością ortograficzną, ja przygotowałam wyrazy z ,,Ż’’ i  ,, RZ’’. )

1. ŻA-BA
2. ŁYŻ-WA
3. LE-ŻAK
4. ŁYŻ-KA
5. MIE-RZYĆ
6. RZE-PAK
7. RZĄ-DEK
8. RZE-KA
9. RZĘ-SA
10. PLA-ŻA
11. ŻA-NE-TA
12. ŻON-KI-LE
13. WĘ-GO-RZE
14. ŻE-LAZ-KO
15. ŻY-RAN-DOL
16. ŻY-RA-FA
17. PRZY-PA-DEK
18. ŻO-ŁE-DZIE

                                                                     

                                   MIŁEJ ZABAWY  !!!!!!!

Gra logopedyczna

Z serii zrób to sam......Dzisiaj pokażę grę logopedyczną może już niektórym znaną jednak przeze mnie niedawno odkrytą. Zabawa logopedyczne rybki wykorzystywana  jest w terapii dzieci z różnego rodzaju wadami wymowy. Wykorzystuje się ją na etapie utrwalania zaburzonej głoski w wyrazach. To od nas zależy jak dobierzemy obrazki- ja postanowiłam przygotować sobie zestaw obrazków, który na pewno przyda mi się w terapii rotacyzmu. To co mi się najbardziej podoba w tej grze to jej uniwesalność i duża możliwość zastosowań. 

                     SKŁADNIKI POTRZEBNE DO WYKONANIA :

1. Niepotrzebne gazety, czasopisma, katalogi z ubraniami, meblami w których znajdziemy obrazki z

  przedmiotami, które w swojej nazwie będą zawierać daną głoskę.

2. Kredka lub patyk

3. Mały magnez

4. Kawałek sznurka

5. Taśma klejąca

6. Zszywacz

Zabawę zaczęłam od przygotowania wędki. Na czubek kredki przykleiłam kawałek sznurka o długości 10cm, a na koniec sznurka mocnym klejem przykleiłam magnez. Kredkę obkleiłam papierem samoprzylepnym dla lepszego efektu. Potem przyszła kolej na poszukiwania obrazków z ,, r''. Tutaj jest duże pole manewru, można wykorzystać przeróżne gazety, katalogi itp. to juz zależy od inwencji twórczej. Kolej na przygotowanie obrazków. Wycięty obrazek przykleiłam do papieru technicznego, aby było to bardziej solidne. Następnie pokryłam obrazek z obu stron taśmą klejącą. A na samym końcu przeszyłam obrazek zszywaczem. 

A tak wygląda moja wersja tej gry. Nie ukrywam było to czasochłonne, ale za to  jaka satysfakcja.

ŻYCZĘ MIŁEJ ZABAWY !!!!

                     To zaczynamy przygodę z blogowaniem !!!!

Tytułem wstępu taki cytat : ,, Szukam siły nie po to, by stać się mocniejsza od innych, ale by zwalczyć swego najgroźniejszego przeciwnika : własne wątpliwości.......